یادداشتی از آقای فرهاد شیرزاد
سلام آقای سامانی عزیز
من فرهاد شیرزاد هستم کلاس ۲ اول سال ۱۳۶۶
بسیار سپاسگزارم از وبلاگتون و اینکه چقدر خوشحال شدم که خاطرات خوب مدرسه رو برام زنده کردید . اشک تو چشات چشم شد . با دیدن اسم بچ هاچهره های همشون دونه دونه به خاطر آوردم . چه روزای خوبی و چه دوستان و همکلاسی های نازنینی.مهم ترین چیزی که از شما به خاطر دارم نوشتن رو تخته از آخر به اول بود . چقدر تمرین میکردیم مثل شما بنویسیم . یادش بخیر آفای سامانی خاطرتون هست سر کلاس بودیم صدای آژیر خطر اومد و همه هراسون رفتیم به پناهگاه. دلم برای همه بچه ها تنگ شده مازیار .حمید رضا طاهریان . صدیف رویدل عزیز .اکبر رضاپور و بقیه . انشاا... همیشه سالم و تندرست باشید .
****************************************************************
سلام جناب شیرزاد
بله کاملا یادمه . چه روزای بدی رو با هم پشت سر گذاشتیم .
ان شالله بقیه ی عمرمون رو با عافییت و سلامتی طی کنیم.
دوست داشتم از وضعییت فعلی خودت برام بگی
موید باشی
****************************************************************
