با سلام خدمت معلم دوست داشتنی و همیشه خندان علوم ، آقای سامانی عزیز
کار بسیار پسندیده ای کردید که آن خاطرات را زنده می کنید ، خاطره من از خود شما حوصله در تدریس با اصرار بر تکمیل هربحث بود که واقعا جای تحسین دارد. اما خاطره تاثیر گذار من از آن دوران از آقای ... است. باور کنید تاثیر رفتار و گفتار معلمان بر دانش آموزان گاهی بسیار عمیقتر از پدر و مادر آنهاست . من به یاد دارم که بدلیل حافظه یاد سپاری خوبم همیشه از اول راهنمایی به این فکر می کردم که پزشکی بخوانم و درددلی از آقای ... مرا به کلی از رشته تجربی منصرف کرد ( البته پشیمان نیستم) درد دل آقای ... این بود که یک روز راجع به مادرش صحبت می کرد و می گفت :
« بچه ها مادر من مریض شد ونیاز به عمل جراحی پیدا کرد .دکتر جراح به ما گفت من شکم مادرت را برش می زنم و عملش می کنم و می دوزم .اگر بعد از عمل به هوش آمد فلان قدر هزینه اش می شود و اگر به هوش نیامد نصف آن را پرداخت می کنید . مادرم پس از عمل درگذشت و وقتی من بالای بدنش رفتم از نوع دوختن بخیه ها معلوم بود که دکتر می دانست که زنده نمی ماند زیرا بخیه ها بسیار باز، باز زده شده بودند. زمانی که مادرم را روی برانکارد برای دفن می بردیم در حین حرکت صدای لق لق استخوانهایش را می شنیدم و چقدر در آن بیمارستان لعنتی وزن کم کرده بود طوری که تابوت بسیار سبک بود. بچه ها ،دکترقبل از عمل مادرم را به شکل پول می دید» من پس از شنیدن این درد دل ، فکر پزشک شدن را برای همیشه از ذهنم بیرون کردم.
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
سلام جناب آقای جعفری عزیز
ولی کاشکی شما همه ی پزشکان را به یه چشم نمی دیدین و یه پزشک خداپرست و معنوی می شدین !!! همیشه با خودم فکر می کنم این همه دانش آموزان مدرسه نمونه که باهاشون سروکله زدیم تا با نمرات و اطلاعات مطلوب به کلاس های بالاتر برن اکثریتشون مهندس شدن دریغ از یه پزشک !!! من مطمئن هستم اگر دبیرستان های رشد و یا همت رشته ی تجربی هم داشتنند الان بسیاری از بروبچه های مدرسه ی ما پزشکانی حاذق می شدن و همه شون سر از مهندسی در نمی آوزدند !!!
به هر حال موفق باشی...
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
