سلامی چو بوی خوش آشنایی
دوران مدرسه نمونه ابن سینا واقعا دوران درخشانی برایم بود دورانی که آموزگاران ارزشمند وآگاه و دین مدار و با تقوا و دلسوز در آن جا بودند و در تکوین شخصیت علمی و دینی دانش آموزان مستعد و جویای حقیقت بسیار تاثیرگذار بودند.من فکر می کنم به طور عمده موفقیت امروزبنده ی ناقابل و بسیاری از دانش آموزان دیروز آنجا و افراد موفق امروز ،مدیون و مرهون تلاش استادان با تجربه مدرسه نمونه ابن سینا بوده است.به ویژه علاقمندم نام ببرم از :اساتید ارجمند آقایان:ناطق که در رشد و شکوفایی قدرت شعر و ادبیات در حقیر نقش زیادی داشتند،مهندس فاطمی که معلم ریاضیات دوم راهنمایی مابودند و سخنان عارفانه ایشان عمق دل و جان ما را می نواخت و نخستین بار نام عارف بزرگ شیعی سید علی قاضی طباطبایی را از او شنیدم و بعدتر نیز او را در شب قدری در مسجد چلستون بازار تهران جلسه سخنرانی آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی دامت برکاته دیدم ،یزدی خواه که انصافا آغاز امن دوران بلوغ را با آگاه سازی ها و روشنگری هایش و نیز مدیریت بی نظیرش گذراندیم،فدایی که با اعطای مسئولیت شخصیت اجتماعی و دینی و تعهد را در ما برانگیخت و با حسن سلیقه و ایمان و عرفانش فضای آموزشی مدرسه را با لطافت نسیم گونه ی معرفت و شهادت آمیخته بود، شاه محمدی،سامانی،بیده،عبدالله زاده و.....نیز دوستان عزیزی چون،سعید زارعی دوست عزیز و صمیمی ام که اکنون از مهندسان پارس خودرو است و گاه به گاه از طریق ایمیل یا پیامک با هم ارتباط داریم،امیررضا سخاوتی دوست عزیزم که اکنون از او بیخبرم و بارها به او ایمیل و پیامک ارسال کردم و پاسخی ندیدم،علی رضا بشیری،علی رضا قهرمانی عزیز که در این وبلاگ از او با خبر شدم،احمد مقدسی،مازیار عمویی،حمیدرضا طاهریان،مجید مرسلی ،سیاح گرجی،اسماعیل صفری،سعید سرخیل که از آن ها بیخبرم و... که با هریک خاطرات ارزشمندی دارم یادشان به خیر و نیکی باد و برای همگان آرزوی نیک فرجامی و خوش سرانجامی دارم.،
