یادداشتی از آقای محمد شورشی
۲۲
شهریور
سلام آقا معلم دوست داشتنی
آقای سامانی من محمد شورشی هستم. شاید من رو بعد از 22 سال هنوز به خاطر داشته باشید و شاید هم خیر. دانش آموز ریز اندام و نسبتا مظلومی بودم اون موقع ها :) من سال 72-73 وارد ابن سینا شدم.
تصویری که از شما در ذهن دارم همیشه یک چهره متبسم است با موهای مشکی مجعد و قد بلند. معلم علوم دوست داشتنی ای بودید. شما به همراه معلم های دوست داشتنی اون روزها بودید که تصویر خوب و روشنی از دنیای اطرافم برام به وجود آوردید. تصویری که هنوز هم در ذهن دارم. یه جو صمیمی و کلی آدم مهربون که دغدغه آموزش و پرورش ما رو داشتن. دست همه شما رو می بوسم. نمی تونم حال خوبم رو با دیدن وبلاگ شما توصیف کنم. این همت شما ستودنی است.
یه خاطره جالب هم دارم. یکی از همکلاسی های صمیمی اون موقع ام رو که بغل دستی من بود، به طور اتفاقی پارسال پیداش کردم (مهدی قندی).
اگر از حال من هم بخواهید باید بگویم حال من خوب است. 4 سال است متاهل شده ام. کارشناسی ارشد مدیریت IT گرفتم از دانشگاه تکنولوژی مالزی و الان هم در رشته خودم در یک سازمان معتبر دولتی مشغول به کار هستم و شکر خدا امورات می گذرد. اگر کاری داشتید در زمینه فناوری اطلاعات و این داستانا خلاصه با افتخار در خدمت هستیم.
ان شاالله که همچنان شاداب و سرحال و خندون باقی بمونید و سایه تون بالا سر ما و عزیزانتون باشه. مشتاق دیدنتون هستم. یه عکس جدید هم از خودم ارسال کردم.
دوستدار و ارادتمند شما
محمد شورشی - mshoureshi@gmail.com
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
سلام بر جناب آقای محمد شورشی
باور کنید هنوز قیافه ی آن روزهای شما در خاطرم هست !
اول سال که اسم شما رو خوندم پیش خودم فکر کردم حتما مثل فامیلی تون با یه آدم لجوج و یه دنده سر و کار دارم !!!
ولی با گذشت زمان دیدم نه بر خلاف تصورم مثل همه ی دانش آموزان مدرسه ی نمونه خیلی هم مرتب و منضبط هستین !
چه زود 22 سال گذشته .. از دیدن عکس شما و پیام شما خیلی خوشحال شدم .
موقق و موید باشید/سامانی
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
