یادداشتی از یک نا آشنای آشنا

می خواستم بگم من که در مدرسه ابن سینا نبودم اما وقتی در پی جستجو از آقای سید علی حسینی این وبلاگ رو پیدا کردم و خاطراتشون رو خوندم ، شما رو با واسطه ایشون معلم خودم می دونم . واقعا که در مکتب تربیتی معلمهائی مثل شما افرادی مثل ایشون بزرگ می شن که در حق من مثل یک برادر بزرگتر ، پدری کردن و من رو از چه خطرات بزرگی نجات دادن و دلسوزانه چقدر وقت صرفم کردن و چه گره های معرفتی و تربیتی رو از ذهنم باز کردن . آفرین بر شما معلمهای خوب که همچین دانش آموزانی را پرورش دادین . هر هفته به وبلاگ شما سر می زنم بلکه ایشون رو پیدا کنم و لا اقل برای اون همه زحمتشون یه تشکر زبانی ازشون بکنم و بهشون بگم نهالی که شما در وجودم کاشتید ، بزرگ شده و دارم زیر سایه اون درخت زندگی می کنم . به هر دو ایمیلی که از ایشون معرفی کردین ، نامه فرستادم اما هنوز جوابی نگرفتم اگه باز به این وبلاگ اومدن لطفا خبر بدین .

با تشکر از شما       [e-mail]

♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣

سلام

شما نسبت به بنده لطف دارید . 

از این که شخصیت آقای سید علی حسینی تا این حد در زندگی شما نقش مثبت ایجاد کرده ، من هم خوشحال شدم . ایمیل هایی که از ایشون ذکر کردم از نامه هایی گرفته شده که برام فرستادند . چشم اگر  دسترسی بهتری  به ایشون فراهم شد خبر می دم .

♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣